Krótko, zwięźle i na temat

PROSZĘ PRZECZYTAJ CAŁOŚĆ JEŚLI CHOĆ TROCHĘ CI ZALEŻY SKOMENTUJ

Jestem okropna. Mam świadomość że zawiodłam po całej linii. Ale muszę was przeprosić. Odwiedziła mnie przed wczoraj kuzynka. Dostała w swoje łapska mój komputer, aby móc oglądać bajki. Sama nie wiem jak do tego doszło, ale skasowała mi mnóstwo plików. Jedne z najważniejszych folderów na dysku. Zdjęcia z bardzo ważną dla mnie osobą, mnóstwo dokumentów w tym pracę na konkurs literacki nad którą pracowałam sporo ponad 3 tygodnie i plik z rozdziałami na tego bloga. Załamałam się szczerze powiedziawszy. Znajdowały się tam 4 następne rozdziały i całe notatki z zarysem fabuły od początku do końca. Była to też swojego rodzaju pamiątka. Nie proszę was o wyrozumiałość. Bo najpierw wracam, a potem znów odchodzę. Z tym, że tym razem nie obiecuję, że wrócę.Czuję się fatalnie, zawiodłam was, wiem to, ale co zrobilibyście na moim miejscu? Mielibyście serce pisać to wszystko od nowa? Ja nie mam. Nie jestem osobą cierpliwą. Straciłam do tego bloga serca. Strasznie mi przykro, ale chyba już tu nie wrócę. Myślę też, że usunę go, by nie przypominał mi o tym wszystkim. Jeszcze nie wiem kiedy to zrobię, może jeszcze poczekam, gdyby mi się odwidziało, ale nie sądzę, by tak się stało. Bardzo, bardzo was przepraszam. Może postaram się napisać inną historię. Zawsze mam kilka pomysłów w zanadrzu, ale tego też nie obiecuję. Ja juz po prostu nie wiem nic. Jestem wypompowana z sił, nie mam czasu pisać tego wszystkiego od początku. Jestem wam wdzięczna za każdy komentarz, który kiedykolwiek pozostawiliście. Chcę żebyście wiedzieli, że ten blog zawsze będzie dla mnie ważny. Ale najwyraźniej tak to się musiało skończyć. Jeśli wyrazicie takie chęci mogę dla was napisać jeszcze dwie notki. Jedną opisującą krótko dalszą fabułę a drugą z epilogiem. Nie chciałabym zostawiać was z niczym. To byłoby nie w porządku. Bardzo was kocham i przepraszam.